METODY PRACY
GRUP BIBLIJNYCH
Grupy biblijne, a właściwie różne grupy duszpasterskie, takie jak chociażby Oaza, KSM, ministranci i lektorzy, Dzieci Maryi, Domowy Kościół czy inne, w swojej pracy formacyjnej powinny opierać się na przesłaniu Bożego Objawienia. Praca z Biblią może uwzględniać rożne metody, które powinny być dostosowane do możliwości i potrzeb uczestników spotkania.
KRĘGI BIBLIJNE
- „rozmowy biblijne” - forma rozpowszechniona wśród młodzieży (JOC)
- uczestnicy wspólnie omawiają tekst biblijny (zazwyczaj Ewangelii)
- 2 etapy spotkania:
1. egzegetyczne wyjaśnienie tekstu poprzez pytania,
2. zastosowanie wniosków we własnym życiu
- pracy przewodniczy kierownik kręgu, a wszyscy mają czynny udział w pracy nad tekstem
- uczestnikami powinny być osoby starsze (od 17 lat), zainteresowane tematyką biblijną, ok. 10-15 osób,
- spotkanie rozpoczyna się i kończy modlitwą, a ostateczne wnioski powinna poprzedzić krótka medytacja
MEDYTACJA BIBLIJNA (LECTIO DIVINA)
- tzw. Lectio divina (św. Hieronim) – modlitewne czytanie Pisma św.
- modlitwa powinna towarzyszyć czytaniu Biblii, bo ona jest rozmową między Bogiem a człowiekiem (gdy się modlimy – do Niego przemawiamy, a gdy czytamy Pismo – Jego słuchamy)
- idee wiodące:
1. transcendencja Słowa Bożego
2. wgląd w wizję niebieską
3. sam tekst jest żywy i działający
4. w Biblii tkwi moc zbawienia
5. księga niewyczerpalnych tajemnic (misterium-sakrament)
- dyspozycje uczestnika:
1. dalsze (uprzedzające) – czystość serca, wiara i pokora, wyciszenie i spokój
2. bliższe (w trakcie czytania) – medytacja powinna być wytrwała, mądrościowa (soteria), dialogowa i angażująca.
- 4 stopnie medytacji:
1. lectio – czytanie Pisma św.
2. meditatio – medytacja tekstu (głębsza analiza)
3. oratio – modlitwa jako odpowiedź na Słowo Boże
4. contemplatio vel actio – kontemplacja Słowa jako szczyt miłości, albo dobry czyn jako odpowiedź
NABOŻEŃSTWO SŁOWA BOŻEGO
- starożytna forma, choć rozpropagował ją Sobór Watykański II jako celebratio verbi divini
- ma charakter wspólnotowy, odprawiane w ramach liturgii
- często odprawiane jako świętowanie liturgii wigilii świątecznej
- czytanie w ramach liturgii ma mieć charakter wyjaśniający (oznaczający sakrament lub inne ryty)
- czytanie nie jest jedynie odczytaniem, ale proklamacją Słowa Żywego
- poprzez czytanie liturgiczne poznajemy historię zbawienia
GODZINA BIBLIJNA
- forma wypracowana przez katolicką odnowę biblijną
- budujące wyjaśnienie tekstu biblijnego Starego lub Nowego Testamentu
- nie naukowe lecz egzystencjalne wyjaśnienie tekstu biblijnego (pareneza)
- 3 cele:
1. głębsze wyjaśnienie tekstu
2. odpowiedź życiem na Słowo Boże
3. nauczanie samodzielnego i właściwego czytania Pisma św.
- forma obejmująca egzegezę, kazanie i katechezę
- najodpowiedniejsze miejsce: salka przyparafialna, by uczestnicy mogli aktywnie i swobodnie uczestniczyć w spotkaniu
- odpowiednie przygotowanie: zaproszenie powszechne, podanie tematyki, wybranie odpowiedniego czasu spotkań
- zasady dydaktyczno-metodyczne: jedność tematu w oparciu o strukturę tekstu perykopy biblijnej
- plan ramowy: 1. modlitwa do Ducha św.
2. odczytanie perykopy
3. wyjaśnienie tekstu (teologia)
4. wskazania egzystencjalne
5. pytania i odpowiedzi
6. streszczenie całości
7. modlitwa końcowa
BIBLIJNA REWIZJA ŻYCIA
- forma odwrotna od poprzednich: punktem wyjścia jest konkretne zdarzenie z życia, by odczytać je w świetle Słowa Bożego
- istotne jest Słowo Boże wyjaśniające sens wydarzenia
- streszczenie metody: Widzieć-Oceniać-Działać
* widzieć konkretne wydarzenia w życiu osobistym
* oceniać te wydarzenia w świetle Ewangelii
* działać zgodnie z tą chrześcijańską oceną
- metoda ma charakter wspólnotowy i dialogowy (praca w grupach)
- podstawy doktrynalne : soborowa teologia „znaków czasu” i wiara, że Bóg objawia się w tych znakach
- uzasadnienie pedagogiczne, socjologiczne i psychologiczne uatrakcyjnia tę metodę