20 GRUDNIA 2023 – ŚRODA 3 TYGODNIA ADWENTU
MARYJA BĘDZIE MATKĄ ZBAWICIELA
( Iz 7,10-14; Ps 24; Łk 1,26-38)
- dzisiaj prorok Izajasz ponownie wzywa Achaza – króla Judy, by zaufał Jahwe (Jerozolimie zagrażał wówczas Resin – król Aramu i Pekach – król północnego królestwa izraelskiego, a prorok Izajasz dodaje otuchy królowi Judy, bo Pan nie dopuści do upadku Jerozolimy),
- Achaz ma wątpliwości, więc Izajasz zachęca króla, by prosił o znak dla siebie,
- znak (`ot) dany Achazowi nie musi być czymś cudownym, to ma być jedynie potwierdzenie prawdziwości słów proroka (często jako znak od Boga lub bóstw w starożytności uważano jakieś wydarzenie naturalne, które traktowano jako zapowiedź czegoś wyjątkowego – omen),
- Achaz nie chce prosić o znak, być może już podjął jakąś decyzję, co prowokuje Izajasza do wygłoszenia wyroczni,
- znak dany Achazowi ma podwójną wymowę: w kontekście samej księgi Izajasza chodzi o sytuację, która bezpośrednio go dotyczy, ale w kontekście całej Biblii znak jest zapowiedzią mesjańską (tzw. sens pełniejszy – sensus plenior, czyli jakiś tekst ma inne znaczenie w kontekście księgi, ale o wiele głębszy sens w całym Objawieniu,
- „panna pocznie i porodzi syna”: ta wyrocznia jest zapowiedzią, iż żona Achaza urodzi syna, a dziecko zapewni ciągłość dynastii (w tekście hebrajskim użyty termin ha`alma - oznacza młodą dziewczynę, a nie dziewicę, wówczas użyto by terminu betula - ),
- tekst greckiego przekładu Septuaginty (LXX) używa w tym miejscu słowa partenos – dziewica, co zasadniczo zmienia znaczenie tekstu, który teraz staje się zapowiedzią narodzin Mesjasza,
- dziecię ma otrzymać imię „Bóg z nami – Emmanuel”. W pierwszym znaczeniu wyroczni imię syna Achaza byłoby potwierdzeniem Bożej troski o dom Dawidowy, czyli Jerozolim i całą dynastię, w drugim znaczeniu – jako zapowiedź mesjańska – imię Mesjasza byłoby stwierdzeniem, iż Bóg ponownie wkracza w życie Izraela, jak kiedyś podczas uratowania z Egiptu,
- imię w starożytności miało głębsze znaczenie niż obecnie. Dzisiaj jest raczej etykietą – by się odróżniać od innych, kiedyś imię miało określać charakter i wpływać na przyszłość tej osoby, czasami imiona miały upamiętniać okoliczności narodzin dziecka, albo wyznaczały zadanie życiowe,
- psalm dzisiejszej liturgii jest hymnem pochwalnym ku czci Jahwe stwórcy – Pan jest Stwórcą wszystkiego, co nas otacza,
- psalmista pyta, kto ma prawo wejść do świątyni Pańskiej – każdy, kto szuka Pana, czyli jest człowiekiem rąk nieskalanych i czystego serca, a więc przestrzega Prawa i nie odwraca się od Boga – prawdziwego Dobra (marnością są tu nazwani obcy bogowie, jako ułuda, marność, czyli coś gorszego, bez wartości),
- dzisiejsza Ewangelia relacjonuje objawienie się Anioła Gabriela Maryi (wczoraj Zachariaszowi),
- św. Łukasz zaznacza, iż Maryja mieszka w Nazarecie, i jest zaślubiona Józefowi z rodu Dawida – a przecież według zapowiedzi mesjańskich Pomazaniec ma być potomkiem Dawida,
- dzisiejsza Ewangelia w spotkaniu anioła Gabriela z Maryją ukazuje Boga wiernego swoim obietnicom – już w raju zapowiedział przywrócenie przyjaźni z człowiekiem, a teraz obietnica ta ma się wypełnić – potomek Maryi ma naprawić to, co zniszczył grzech Adama,
- Łukasz precyzyjnie opisuje Nową Niewiastę – podaje jej imię i imię jej męża, spotkanie to umiejscawia w Nazarecie, w mieście które znajduje się w Galilei – Bóg wkracza w historię człowieka,
- pozdrowienie Gabriela „pełna łaski” – „kecharitomene” wprost nawiązuje do niewiasty z Księgi Rodzaju: Ewa poprzez nieposłuszeństwo (grzech) zerwała przyjaźń z Bogiem , straciła Bożą łaskę, natomiast Maryja dzięki Bożej łasce okaże wierność i posłuszeństwo,
- istotą anielskiego orędzia jest fakt, iż Maryja ma być matką przyszłego Mesjasza – wzmianka, iż Józef pochodzi z rodu Dawida oraz że syn Maryi ma otrzymać tron praojca Dawida wskazuje na godność mesjańską, gdyż tak był postrzegany w Starym Testamencie Boży Pomazaniec,
- także imię, które ma otrzymać Syn Maryi – Jezus – oznacza zbawienie Boże (Jahwe zbawia),
- stąd narodziny Jezusa mają być wypełnieniem Bożych obietnic, a szczególnie tej z ProtoEwangelii (z pierwszego czytania),
- znakiem dla Maryi, iż Bóg może wszystko jest ciąża Elżbiety – Bóg postąpił z nią tak samo jak z Sarą, żoną Abrahama, by mógł urodzić się Syn Obietnicy – Izaak,
- grzech pozbawia nas przyjaźni z Bogiem, ale Maryja – wzór wiary i posłuszeństwa (inaczej niż Zachariasz) daje nam nadzieję, że tę przyjaźń odzyskamy, a Jej Syn – Jezus Chrystus – faktycznie tę przyjaźń (czyli zbawienie) nam przywraca.
Ks. Mariusz Woźniak
Comments